Κυριακή 20 Απριλίου 2008

Sea Diamond: Από "διαμάντι" της θάλασσας, πηγή οικολογικής καταστροφής


Ηχηρή η απουσία των δημοτικών αρχών της Σαντορίνης από τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν οι κάτοικοι του νησιού, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από τη βύθιση του κρουαζιερόπλοιου Sea Diamond. Ο δήμαρχος του νησιού και ο πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Θήρας απουσίαζαν από την εκδήλωση, γεγονός που δεν αποτέλεσε έκπληξη για τους ντόπιους,. "Οι δημοτικές αρχές δεν στηρίζουν τον αγώνα μας για τη διάσωση του θαλάσσιου οικοσυστήματος της Καλντέρας", καταγγέλει ο εκπρόσωπος της Διεθνούς Δράσης για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό της Σαντορίνης, κ. Γιώργος Διακοφωτάκης. Στο αντίπαλο στρατόπεδο ο δήμαρχος Θήρας κ. Άγγελος Ρούσσος, επικαλούμενος μελέτη του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών, τονίζει καθησυχαστικά ότι "η διαρροή καυσίμων από το κουφάρι του πλοίου είναι απόλυτα ελεγχόμενη και δεν υπάρχει σοβαρός λόγος ανησυχίας". Είναι προφανές ότι το θέμα του Sea Diamond είναι πολύ σοβαρό και ενδεχόμενη ευρεία δημοσιοποίησή του ένα χρόνο μετά το ναυάγιο και εν όψει της θερινής περιόδου, πλήττει άμεσα την οικονομία του νησιού, η οποία στηρίζεται στον τουρισμό. Ωστόσο, οι κάτοικοι του νησιού τονίζουν πως θα συνεχίσουν τον αγώνα τους με οποιοδήποτε κόστος. "Ζητάμε την απάντληση των καυσίμων από το ναυάγιο και την άμεση ανέλκυσή του", επισημαίνει η εκπρόσωπος της Συντονιστικής Επιτροπής της Κίνησης Θηραίων Πολιτών, κ. Μαργαρίτα Ρουσάκη. "Ο κίνδυνος σοβαρής μόλυνσης της περιοχής είναι ορατός σε περίπτωση κατακρύμνησης του ναυαγίου σε μεγαλύτερο βάθος. Δεν είναι άλλωστε μόνο τα καύσιμα του πλοίου που απειλούν το οικοσύστημα με υποβάθμιση. Πολλές άλλες τοξικές ουσίες (ψυκτικά υγρά, αμίαντος, βαρέα μέταλλα, κλπ.) διαρρέουν, επιβαρύνοντας τους θαλάσσιους οργανισμούς μέρα με τη μέρα" και υπογραμμίζει ότι η ανάγκη εξεύρεσης λύσης άμεσα είναι, χωρίς αμφιβολία, επιτακτική. Χαρακτηριστικές είναι και οι δηλώσεις του κ. Γ. Χρόνη, προέδρου του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών, για το θέμα του ναυαγίου στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία:" Μακροπρόθεσμα, εάν δε γίνει η ανέλκυση, η όλη κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη."

Νερό θέλουμε; Νερό θα 'χουμε..

Την ίδια ώρα που περιβαλλοντολογικές οργανώσεις, ακτιβιστές, και μέσα ενημέρωσης κάνουν έκκληση για οικονομία και όχι άσκοπη χρήση του πρωτεύοντος
βιοτικού αγαθού που λέγεται νερό, το νερό αντί να λιγοστεύει «αυξάνεται». Την ώρα που η λειψυδρία μας απειλεί, οι πάγοι σε Γροιλανδία και Ανταρκτική λιώνουν, γεγονός που αποτελεί απόρροια της υπερθέρμανσης του πλανήτη από το περιβόητο «φαινόμενο του θερμοκηπίου».
Το σημερινό κλίμα της γης χαρακτηρίζεται από ανυπόφορους ως θανατηφόρους καύσωνες και από πολύ «δυνατούς» χειμώνες. Άνοιξη και φθινόπωρο παύουν σιγά σιγά να καταλαμβάνουν χώρο στην πάροδο του έτους. Κι αφού οι πάγοι δε σταματούν να λιώνουν, έτσι και η στάθμη της θάλασσας δε σταματά να ανεβαίνει. Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς η στάθμη του νερού αναμένεται ως το τέλος του 21ου αιώνα να αυξηθεί κατά εφτά μέτρα. Παραθαλάσσιες περιοχές δεν κινδυνεύουν μόνο από μερικώς αντιμετωπίσιμες πλημμύρες και από διαβρώσεις του εδάφους σε μεταγενέστερο στάδιο. Ενδέχεται πόλεις ολόκληρες να θαφτούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πιο συγκεκριμένα, στην Ευρώπη πλημμύρες, ακόμα και από ποταμούς, πρόκειται να πλήξουν περιοχές σε μεγάλο μέρος της ηπείρου, ενώ σε μεγαλύτερο βαθμό κινδυνεύουν παράκτιες περιοχές αναπτυσσόμενων, «φτωχών» ακόμη χωρών σε Ασία και Αφρική. Στις χώρες αυτές η συνεπαγόμενη από την επικείμενη καταστροφή μείωση της αγροτικής παραγωγής(τομέας απασχόλησης εκατομμυρίων ανθρώπων και «στυλοβάτης» της εκάστοτε εθνικής οικονομίας), η έλλειψη της απαιτούμενης υποδομής για την αντιμετώπιση της κρίσης, οι εξεγέρσεις, τα εγκλήματα, η πείνα και κυρίως οι επιδημίες θα αποτελέσουν τις αιτίες για εκατομμύρια θανάτους.
Ωστόσο, δεν απειλούμαστε μόνο εμείς από την αυξανόμενη στάθμη και τη γενικότερη αλλαγή του κλίματος, αλλά οτιδήποτε ζωντανό στο περιβάλλον. Τουλάχιστον εμείς έχουμε τη δυνατότητα να το γνωρίζουμε. Γι’ αυτό λοιπόν, ας πιούμε όσο νερό θέλουμε. Φτάνει μόνο να «ρίξουμε το θερμόμετρο».